एक कोशिस

अनगिनत भावहरु सम्वादमा ल्याउनु छ । पत्रैपत्र परेको पिडा केलाउनु छ तिमीसंग । हृदय चिहाउन तिमी कोशिस मात्र गरी हेर, समयले पनि हार मानेको कथा छ म संग ।।

पास नहुदा पनि हरपल साथै हुनू लाई महशुस गर्नु हो माया।। भावनाको गहिराई मा पौडिएर स्पर्श लाई अनुभूत गरी डुब्नु हो माया।। दूई व्यक्ति दूई आत्मा तर, एकै गठबन्धन।। शुरुवाती अपरिचित अन्जान तर अटूट अजम्बरी प्रेमील सम्बन्धको गाठो हो माया।।

तिमी भन्दा नि तिम्रो शब्दहरु सङ्ग प्यार छ। जो तिमी भन्दा धेरै वफादार छ। जो इनलाई देख्छु त सोध्न मनलाग्छ, के मेरो यार, साच्चै साहित्यकार छ..??

दुईशब्द कोरीदिने कोहि होस, सम्भव भएन नियमित सम्वाद।। शब्दहरु बाटै प्रेमको खाका, लेखि दिने कोहि होस।। हर शब्दमा डुबुल्की मार्नु मन छ, अङालो भन्दा तिम्रो हरफहरुमा तैरिन मन छ।। जहाँ तिमी र म हैन हामी र हाम्रो, बाट शुरूवात अनि अन्त होस।। शब्दहरुको प्रेम कहानी, लेखी दिने कोहि होस।।

गयौ तिमि मेरो जिवन बाट शब्द छैन प्रभाव यस्ले कति गरायो। खोज्दै थिए त्यही गल्लीमा तिमिलाई जाहा खेलिन्थ्यो लुकाछुपी अनि हुन्थियो भेटघाट। खोज्दा खोज्दै तिमिलाई त भेटिन मैले तर बखतले खुद म सङ्ग मै लाई भेट गरायो। केही त दिएर गयौ तिमिले धेरै सिकाएर गयौ तिमीले ।।

पढाएर गयौ प्रेमको परिभाषा  रित्तो भयो त्यो कोमल अभिलाषा ।  जुर्मुरिएर ब्युजन्छु देख्दा सपनीमा अझैपनी  थचारिन्छु उहीँ क्षण,  छाउदछ ह्यदयमा निराशा ।।

जुनेली रात      भावरुपी संवाद          पहिलो प्रेम।।  मेघ बादल      मन थियो चन्चल          रचे कविता।।  अतृप्त  मन       बेहिसाब चाहना           खिन्न भो मन।।  धमिलो टुकी      अन्धकार मा दुखि          दुखेको मन।।

 उदायो सुर्य      प्रफुल्लित लवज          शुभ बनायो।। चिसो मौसम      सलबलायो आँखा          मोहित मन।। गोधुली साँझ      चरा त्यो सुसेलेको          ध्वनिको स्पर्स।। हिमाली शिर      पुच्छार हिमनदी          चिसो बतास।।